جماران، ۱۳۵۹_ نامه به ملت و ارتش عراق (قیام بر علیه حزب بعث عراق)

اهم نامه:
شما ای ارتش عراق! از ما بهتر می دانید که چه جوانانی را که پشتوانۀ ملت شما بوده اند‏‎ ‎‏از دست داده اید و در پیشگاه خداوند قادر عظیم و ملتهای مسلمان جهان و ملت شریف‏‎ ‎‏خودتان هیچ عذری ندارید. آیا تاکنون از خود پرسیده اید که با چه انگیزه، دوستان و‏‎ ‎‏عزیزانتان را از دست می دهید؟
این جنگ به شما ملت غیور فرصت می دهد که سکوت را شکسته وبا فریاد الله اکبر‏‎ ‎‏بپاخیزید و دشمنان اسلام و قرآن رابه سزای خودشان برسانید.‏
‏‏ای جوانان دانشگاهی، ای دانشجویان عزیز، به فریاد کشور و اسلام و ملت خودتان‏‎ ‎‏برسید و قهرمانانه قیام کنید که فرج شما نزدیک و حزب خدا بر حزب شیطان غلبه‏‎ ‎‏می کند. و ای عشایر دلیر دجله و فرات، فرصت را از دست ندهید و دشمن اسلام و میهن‏‎ ‎‏عزیز خودتان را با قیام قهرمانانه از پای درآورید و دیْن خودتان را به اسلام و قرآن مجید‏‎ ‎‏ادا کنید که با از دست دادن فرصت بدبختیها به شما روی خواهد آورد. و باید همۀ‏‎ ‎‏قشرهای ملت از قوای مسلح و دستگاههای دولتی تا دانشگاهیان و کارگران و کارمندان و‏‎ ‎‏بازاریان و کشاورزان بدانند که اعانت و کمک به این دولت غیرقانونیِ غاصبِ کافر از‏‎ ‎‏گناهان کبیره و مخالفت با خدای تعالی است، و کارشکنی و مخالفت عملی و قولی، در‏‎ ‎‏حد امکان، از واجبات الهیه است. به خدای تعالی اتکال کنید و با وحدت کلمه نهضت‏‎ ‎‏کنید که خدابا شما است.‏
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۲۶۷ - ۲۷۰